ഓല പീപ്പിയും കണ്ണടയും....

എന്റെ കുട്ടിക്കാലം ഒരു മകരമാസത്തിലെ നനുത്ത മഞ്ഞിന്റെ തണുപ്പ് പോലെ സുന്ദരം ആണ്... ഏട്ടനും, ഞാനും, അനിയത്തിയും...... പാതി വിരിഞ്ഞ റോസാ പൂക്കളേക്കാള്‍ സൌന്ദര്യം ഉണ്ട് ഞങ്ങളുടെ കുട്ടികാല്ത്തിനു.....
ഇന്നത്തെ കാലത്തെ കുട്ടികളെ പോലെ ഒന്നും ആയിരുന്നില്ല... അല്ലെങ്കില്‍ UP സ്കൂളിന്റെ പടി കണ്ടപ്പോഴേ browse ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങിയ എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട koottukarude ബാല്യം പോലെയും അല്ല....

മഴക്കാലം ആകുമ്പോ paadam മുഴുവന്‍ വെള്ളം നിറയും.... നല്ല തെളിഞ്ഞ വെള്ളം ആയിരിക്കും മഴ പെയ്തു കുറെ ആകുമ്പോ... ആ വെള്ളത്തില്‍ തിമിര്‍ത്തു ആടിയ ബാല്യം ആയിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ....റബര്‍ തൊടിയിലൂടെ ഒഴുകി വന്നു തോട് പോലെ ഞ്ഗളുടെ ഇടവഴിക്കരികിലൂടെ ഒഴുകിയിരുന്ന ആ തെളി നീരില്‍ ചെറിയ മീനുകളെ നോക്കി ആസ്വദിച്ച കുട്ടിക്കാലം... സ്കൂള്‍ പൂട്ടി കഴിഞ്ഞാല്‍ വലിയ പാടങ്ങള്‍ Cricket Ground um, Foot ball ഗ്രൌണ്ട് ഉം ഒക്കെ ആകുമ്പോള്‍ ഏട്ടന്റെ കൂടെ ബോള്‍ പെറുക്കാന്‍ നടന്നിരുന്ന ഞാനും അനിയത്തിയും.... വഴുക്കല്‍ ഉള്ള muttathu വാശിക്ക് ഏട്ടന്റെ കൂടെ കൊരണ്ടി പാസ്‌ കളിച്ചിരുന്ന തല തെറിച്ച ഒരു സാധനം ആയിരുന്നു ഞാന്‍ ...

പണ്ടൊക്കെ സ്കൂളില്‍ പഠിക്കുന്ന സമയത്ത് സ്കൂളില്‍ ആരുടെ എങ്കിലും പിറന്നാള്‍ ഉണ്ടാകുമ്പോ മിട്ടായി കിട്ടും... അത് സ്കൂളില്‍ നിന്നും തിന്നാതെ ഞങള്‍ വീട്ടില്‍ കൊണ്ട് വരും... പിന്നെ വൈകുന്നേരം ഒരു വീതം വെക്കല്‍ ആണ് മൂന്നു പേരും കൂടെ..... ഏട്ടന്‍ സ്കൂളില്‍ നിന്നും വരുമ്പോ കൊണ്ട് വരാറുണ്ടായിരുന്ന ചികിട ഇപ്പോളും മനസ്സില്‍ ഉണ്ട്..... :)

പന ഇലനീറിനെ കുറിച്ച് നിങ്ങള്‍ എത്ര പേര്‍ കേട്ടിട്ടുണ്ട്.... അതി രാവിലെ എണീച്ചു പന ഇളനീര്‍ പെറുക്കാന്‍ പോകും ഞ്ഗല്‍... പലതും പല ജീവികളും കടിചിട്ടവ ആയിരിക്കും.... അതില്‍ അവ ചൂഴാത്ത ഇളനീര്‍ കണ്ണുകള്‍ വൈകുന്നേരം സ്കൂള്‍ വിട്ടു വന്നാല്‍ ഞങ്ങള്‍ ചൂഴ്ന്നു തിന്നും... ഹാ... ആ ഇത്തിരി ഉള്ള വെള്ളത്തിന്‌ എന്ത് സ്വാദു ആണെന്നോ......... അവ തിന്നു കഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ അത് ഉപയോഗിച്ച് ഞങ്ങള്‍ വണ്ടി ഉണ്ടാക്കും.....

Battery ഉപയോഗിച്ചുള്ള വല്യ വലിയ വാഹനങ്ങള്‍ ഓടിച്ചു വളര്‍ന്ന എന്റെ സുഹൃത്തുക്കളെ.,.... Havai ചെരുപ്പും, ഉജാല കുപ്പിയും ഉണ്ടെങ്കില്‍ സുന്ദരമായ വണ്ടി ഉണ്ടാക്കി അത് ഓടിച്ചു കളിച്ചു വളരന്നവര്‍ ആണ് ഞങ്ങള്‍.... ആ വണ്ടിക്കു മാല ഒക്കെ ഇട്ടു രാവിലെ ആകുമ്പോ ഞങള്‍ ഇറക്കും.... ഇന്ന് A/C കാറില്‍ ഇരുന്നു എന്നെ ഫോണ്‍ ചെയ്യുന്ന കൂട്ടുകാരെ .... ആ വണ്ടി നിങ്ങള്‍ ഓടിച്ചു നോക്കണം... നിങ്ങളുടെ നഗര ജീവിതം വിട്ടു നിങള്‍ ഓടി വരും ഞങളുടെ ഗ്രാമത്തിലേക്ക്.....(ഇത് എന്നെങ്ങിലും ആ സുഹുര്തുക്കള്‍ വായിക്കുക ആണെങ്ങില്‍ എന്നോട് ദേഷ്യം തോന്നരുതു... ഞാന്‍ ഒരു സത്യം പറഞ്ഞു എന്നെ ഉള്ളൂ... :))
സ്കൂള്‍ അവധി കാലത്ത് ഞങ്ങള്‍ നല്ല സുന്ദരമായ വീട് ഉണ്ടാക്കും.... തെങ്ങിന്‍ ഓലയും, കൌങ്ങും ഒക്കെ ഉപയോഗിച്ച്.... ആ ചെറിയ വീട്ടില്‍ എന്ത് തന്നുപ്പന്നെന്നോ?

ഞങ്ങളുടെ വീട്ടില്‍ (തറവാട്ടില്‍) ഒരു മൂച്ചി ഉണ്ട്.... സുന്ദരി മൂച്ചി.... :)
അതിന്റെ മങ്ങ കാണാന്‍ നല്ല ഭംഗി ആണ്.... അവധി സമയത്ത് വലിയ വല്യ കവര്‍ ഒക്കെ എടുത്തു ഞങള്‍ അതിന്റെ ചോടെ പോയി ഇരിക്കും.... ഓരോ കാടു വീശുമ്പോഴും വീഴുന്ന മാങ്ങാ പെറുക്കാന്‍ മത്സരം ആണ്... അടുത്ത വീട്ടിലെ കുട്ടികള്‍ ഒക്കെ ഉണ്ടാകും.... എന്റെ ഏട്ടന്‍ മരത്തില്‍ കയറുമ്പോ എനിക്ക് ഇരിക്ക പൊരുതി undaavilla... ഏട്ടനെ പോലെ ഞാനും വലിഞ്ഞു കേറും....(ശെരിക്കും ഒരു മരം കേറി തന്നെ ആയിരുന്നൂ....) ... അങ്ങനെ ഉള്ള ഒരു ദിവസം വേലി ചാടിയപ്പോ (മാങ്ങാ പെറുക്കാന്‍ വേണ്ടി ആണ് കേട്ടോ....) വലിയ ഒടവിലേക്ക് വഴുതി വീണതും, ബോധം പോയതും , തല മുറിഞ്ഞതും .... പാവം ഏട്ടനും അനിയത്തിയും, അടുത്ത വീട്ടിലെ കുട്ടികളും ഒക്കെ കൂടെ എന്നെ എടുത്തു വീട്ടില്‍ എത്തിച്ചതും...... ഒക്കെ ഇന്നലെ കഴിഞ്ഞ പോലെ..... :)

ഓല പീപിയും, കണ്ണടയും , വാച്ച് ഉം , പാമ്പും ഒക്കെ ഉണ്ടാക്കി കളിചിരുന്നൂ..... കൊട്ടിയും, പുള്ളിയും കളിച്ചു നടന്നിരുന്നു ഞങള്‍ ഒക്കെ...ഇന്നത്തെ എത്ര കുട്ടികള്‍ക്ക് ആ കളി ഒക്കെ അറിയാം??

TV,Video Games, serials, wwf, cricket, ഇത് ഒന്നും അല്ലെങ്കില്‍ അടുത്ത വര്‍ഷത്തേക്കുള്ള tution ഇതൊക്കെ അല്ലെ ഇപ്പോളത്തെ കുട്ടികളുടെ അവധി കാലം... അതും അല്ലെങ്കില്‍ Reality Show കളിലെ SUPER STAR ആക്കാന്‍ വേണ്ടി സ-റീ-ഗ -മ പോലും കൂട്ടി വായിക്കാന്‍ പോലും അറിയാത്ത കുരുന്നുകളെ ബാലിയാടക്കുന്ന വീടുകാര്‍.... Chat roomil ഏകാന്തതക്ക് അവസാനം തേടുന്ന IT ലോകം... പാട്ടുകളും, ലൈബ്രറി യും ഒക്കെ അന്ന്യമാക്കി കൊണ്ട് Mobile phone um , Internet um ee ലോകം കീഴടക്കുമ്പോള്‍ എന്തോ ആ കുട്ടിക്കാലം ഞ്ഞാന്‍ വീണ്ടും ആഗ്രഹിക്കുന്നു... നിര്‍മലമായ ആ മനസ് കൊണ്ട് നനുത്ത മേഘ പളികല്‍ക്കിടയിലൂടെ പറന്നു നടക്കാന്‍ ഇന്ന് എനിക്ക് ഒത്തിരി കൊതി ആവുന്നു... ആ നനുത്ത ഓര്‍മകളും കാലം ഇനിയൊരിക്കലും ഉണ്ടാവില്ലെന്നരിഞ്ഞിട്ടും.....